III MIEJSCE: ADAM SKÓRKA /kl. Vb SP Pogwizdów/

„WIDZIOŁECH UTOPCA”

Jednego razu szełech razym z moim kómpanym Karłym do Czech. A musicie to wiedzieć, że w Olzie, w Cieszynie miyszkoł kiesi utopiec. Jo go nigdy wcześnij nie widzioł, ale tym razym mie to dopadło...
Nó i tak to było. Idymy se z Karlikiem pomału kole tej rzyki, idymy..., a z naprzeciwka idzie ku nom jakisi panoczek. Łobleczony był po pańsku, toż my się na nim nie poznali, ale jak już nas mijoł, to się tak podziwoł nóm w oczy, tak nas zaświdrowoł tymi swoimi oczyskami, że się nóm jakosi zrobiło dziwoko. Ale nic to, poszli my dalij. Za pore godzin wracomy z tych Czech, idymy przez most i naroz – jak cosik nie pisknie pod nami żałośnie. Karlik się podziwoł na dół z mostu – nic nie widać, toż idymy dalij, ale za dwa kroki zaś – jak cosik nie pisknie łokropecznie. Aż nóm gynsio skórka wylazła na rynce. Zaglondómy zaś, a tam we wodzie cosik pływo – cosik jakby mały zaiwniątek z dzieckiym. Kareł nic nie myśląc, skoczył do wody. Płynie ku zawiniontku, płynie, a tu naroz – płynie za nim nasz pieknie łobleczony panoczek; ino że mo jakosik bardziyj zielonóm gymbe. Jak żech to uwidzioł, to żech zaczoł wrzeszczeć:
-Kareł, Kareł! Dej pozór! Utopiec cie goni!!!
W tym momencie zawinióntko znikło, a Kareł się obejrzoł i pieronym zaczón płynąć ku mnie. A utopiec za nim. W ostatnij chwili udało mi się wyciongnónć Karlika na brzyg. Utopiec dopłynył do brzygu, ale my już stoli na ceście. Karłowi to jednako nie dało spokoju i spytoł się tego utopca:
-Powiedz czymu żeś mie gonił, czego ci potrzeba? – zapytoł.
Utopiec jynknoł, sapnął i powiedzioł:
-Jak żech był młody, to moja starka piekła taki dobry brutwaniok z żarnówki. Wiycie – jak go wycióngała z pieca, to tak wóniało... Strasznie mi się ckni za takim brutwaniokiem prosto z piekarszczoka i tak se myślym, że może kierysi chłop, co idzie po moście, mo w taszce kónsek tego placka, toż sprawdzóm. Ale jeszcze żodyn ni mioł!
Tak my już wiedzieli. Za pore dni, jak my zaś szli ku Olzie, już my mieli w taszce moc wielki kawałek brutwanioka z żarnówki. I od tego czasu utopiec stoł się naszym kamratym.