Filmowy flirt ze sztuką #24
Cykl artykułów, w których film staje się furtką do największych, światowych muzeów i galerii sztuki, do pięknych, zabytkowych uliczek miast, a nawet do umysłów artystów!
.jpg)
Chcemy polecić Wam kinematografię, dostarczającą niezapomnianych wrażeń! Chcemy inspirować sztuką, pisząc o niej w sposób lekki, ciekawy i jednocześnie merytoryczny - tak, by rozkochać Was w kulturze na dobre!
„SŁODKI KONIEC DNIA”
dramat, reż. Jacek Borcuch, (2019)
Film otrzymał na Międzynarodowym Festiwalu Kina Niezależnego Mastercard OFF Camera w Krakowie główną nagrodę w Konkursie Polskich Filmów Fabularnych. Jury OFF-u poza konkursem chwaliło też Krystynę Jandę, która zagrała główną rolę.
Zdjęcia kręcono w Toskanii, w etruskiej miejscowości Volterra. Ukazana w filmie toskańska prowincja jest ucztą dla oczu!
Zobaczcie sami jak tam pięknie!
Volterra to jedno z atrakcyjniejszych miast Toskanii. Jednym z najbardziej charakterystycznych budynków z kamienia jest Palazzo dei Priori, najstarszy ratusz w Toskanii. Na jego wzór zbudowano Palazzo Vecchio we Florencji. Znajdują się też tutaj pozostałości rzymskiego teatru, Teatro Romano, który w czasach swojej świetności mieścił 2 tysiące widzów. Ponownie świat może go podziwiać zaledwie od połowy XX wieku. Miasto zasłynęło z wydobycia alabastru, czym zajmowali się już Etruskowie. Wytwarzali z niego bogato zdobione sarkofagi i urny, tworzyli prawdziwe arcydzieła! Raz w roku, w drugą sobotę września, mury głównych budynków w Volterze spowija czerwień. To La Notte Rossa, impreza organizowana przez lokalne stowarzyszenia, władze miasta i mieszkańców, mająca na celu pokazanie przyjezdnym uroków miasta. Odbywają się koncerty, wystawy, a muzea i obiekty, które na co dzień zwiedzać można po zakupieniu biletu wstępu, w tę noc stoją otworem i zapraszają odwiedzających.
Kliknijcie, by dowiedzieć się więcej!
„KRÓL”
serial, gangsterski, reż. P. Matuszyński, (2020)
.jpg)
„Król“ to osadzona w Warszawie w 1937 roku gangsterska opowieść o przemocy, żądzy władzy i dążeniu do jej utrzymania za wszelką cenę. Historia wzlotów i upadków mafii, która wzbudzała strach i posłuch w stolicy przed wybuchem II wojny światowej. Główny bohater, żydowski gangster-bokser Jakub Szapiro, zostaje wciągnięty w polityczny spisek i gangsterskie porachunki, które mogą przesądzić o losach państwa.Serial powstał na podstawie powieści Szczepana Twardocha pod tym samym tytułem.
W serialu pojawiają się wątki żydowskie. Przy tej okazji warto przyjrzeć się historii żydów polskich. Miejscem, gdzie można ją poznać w sposób ciekawy, bardzo przystępny jest Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie POLIN. Muzeum POLIN jest nowoczesną instytucją kultury – muzeum historycznym ukazującym 1000 lat dziejów polskich Żydów. Jest też miejscem spotkań i dialogu tych wszystkich, którzy pragną lepiej poznać przeszłość i współczesną kulturę żydowską, którzy z polsko-żydowskiej historii chcą wyciągnąć wnioski na przyszłość, którzy chcą zmierzyć się ze stereotypami i stawić czoła współczesnym zagrożeniom, takimi jak ksenofobia i nacjonalistyczne uprzedzenia.
Zapraszamy na wirtualne zwiedzanie:
Warto wspomnieć o wielokrotnie nagradzanym budynku Muzeum POLIN. To perła współczesnej architektury. Jego symbolika odnosi się do żydowskiej historii. Siedziba Muzeum POLIN to z zewnątrz prosta, chłodna bryła, pokryta miedzią i szkłem. Wewnątrz zaskakuje falującą, dynamiczną szczeliną rozcinająca budynek na całej długości. Budynek muzeum powstał w symbolicznym miejscu: w sercu dawnej tętniącej życiem dzielnicy zamieszkałej przez Żydów, w czasie wojny przekształconej przez Niemców w getto.
Pierwsze getto, jakie powstało na świecie, znajduje się w Wenecji. Dzielnica Cannaregio jest również jedną z najstarszych w Europie, gdzie żydzi zmuszeni byli żyć w odosobnieniu i pierwszą, którą nazwano „gettem”.
Jeżeli jesteście ciekawi, skąd wzięła się nazwa „getto”, koniecznie odwiedźcie stronę:
„JESZCZE DZIEŃ Z ŻYCIA”
Animacja, Dokumentalny, reż. Damian Nenow / Raúl de la Fuente, (2018)
Historia trzymiesięcznej wyprawy wybitnego reportera Ryszarda Kapuścińskiego do ogarniętej wojną i chaosem Angoli, gdzie linia frontu zmienia się jak w kalejdoskopie.Ten kultowy reportaż to głos przeciw wszelkiej wojnie.Ryszard Kapuściński nazywał go swoją pierwszą prawdziwą książką.
Wojnę domową w Angoli, tuż przed uzyskaniem przez ten kraj niepodległości 11 listopada 1975 r., reporter opisuje przez pryzmat doświadczeń indywidualnych swoich bohaterów i własnych. To książka bardzo osobista. Nie tyle o samej wojnie, ile o zagubieniu w chaosie, bezsensowności ponoszonych ofiar, niepewności jutra.
„Były tam takie sytuacje, że człowiek właściwie wiedział, że nie będzie już żył. I każdego dnia mówiło się z ulgą: – O, jeszcze jeden dzień z życia mam za sobą, jeszcze jeden mnie czeka. Ale już nie więcej." – pisze autor.
Gdy rozpoczęła się chaotyczna, bezwzględna walka, która przeraziła całą Europę, Kapuściński udał się do miejsca, z którego wszyscy uciekali z przerażeniem. Był tam w pewnym momencie jedynym korespondentem zagranicznym. Reporter miał świadomość, iż może to być podróż w jedną stronę, ale nie wyobrażał sobie, aby jej nie odbyć.
Tak wydawca (wyd. Agora) opisuje książkę, na której podstawie powstał film.
Poznajcie najwybitniejszego pisarza spośród polskich reporterów:
Słyszeliście o Nagrodach im. Ryszarda Kapuścińskiego za Reportaż Literacki? To polska coroczna nagroda literacka przyznawana od 2010 roku, ustanowiona przez władze Warszawy i przy wsparciu Gazety Wyborczej. Nagroda przyznawana jest autorowi najlepszego reportażu literackiego wydanego po polsku w Polsce w danym roku oraz autorowi najlepszego przekładu reportażu literackiego na język polski.
Tutaj poznacie laureatów 2021 roku:
Polecamy
