Ochrona danych osobowych
Deklaracja dostępności
MCK Polityka ochrony dzieci 2024
BIP

Skoczowscy Twórcy - Grafika


MAŁGORZATA HAJNOS
    Małgorzata Hajnos wrażliwość artystyczną odziedziczyła po mamie Elżbiecie, która w dzieciństwie podglądała ją pracującą przy sztaludze. Po „instynktownych próbach malarskich” przyszedł czas na ukierunkowaną edukację. Rozpoczęła naukę rysunku i malarstwa w Studium dekoracji wnętrz w Bielsku - Białej. Szkoła ta okazała się źródłem nowych inspiracji i umiejętności w zakresie aranżacji i dekoracji wnętrz oraz wzornictwa przemysłowego. Kolejnym etapem rozwoju artystycznego było rozpoczęcie studiów I stopnia na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie na kierunku Edukacja Artystyczna w Zakresie Sztuk Plastycznych. To właśnie tam na specjalności malarska kreacja obrazu zapoznała się z innymi technikami artystycznymi – takimi, jak: rzeźba, fotografia i grafika. W pracowni artystycznej pod kierunkiem prof. UŚ dr hab. Elżbiety Kuraj i adi. Krzysztofa Dadaka obroniła dyplom (zbiór prac) w zakresie malarstwa sztalugowego, którego temat brzmiał: „Pozowanie, zatrzymanie, spięcie”. Celem pracy było emocjonalne podejście do portretu postaci studyjnej.
    W malarstwie inspiruje się przede wszystkim impresjonizmem i abstrakcjonizmem. W przyszłości chciałaby swe umiejętności twórcze połączyć z psychologią i realizować się poprzez pomoc dzieciom, osobom starszym i potrzebującym w ramach arteterapii. Jej droga artystyczna jest nieustannym poszukiwaniem nowych środków wyrazu. Obecnie ulubionym zajęciem twórczym Małgorzaty Hajnos jest rękodzieło, począwszy od biżuterii inspirowanej etnicznością po lalki, a nawet design modowy. Zachwyca się sztuką Indii, ale tez i Brazylią Przez cztery lata trenowała capoeirę. Dziś nie ma już czasu, aby kontynuować treningi, ale jak zapewnia, na pewno czymś je zastąpi.


 

KATARZYNA KAŁUŻA
    Katarzyna Kałuża mieszka w Wiślicy. Ukończyła Edukację artystyczną w zakresie sztuk plastycznych na Uniwersytecie Śląskim w Cieszynie (licencjat: Malarska kreacja obrazu, magister: Grafika), a następnie rozpoczęła studia podyplomowe na Politechnice Śląskiej: Architektura wnętrz i wzornictwo, poszerzając swe zainteresowania, które pochłaniały jej uwagę od dzieciństwa: wzornictwo i  projektowanie.
    Swe obrazy maluje zarówno w technice akrylowej jak i olejnej. W obrębie grafiki wykonywała linoryty oraz sitodruki. Zajmowała się również grafiką użytkową – plakatami, wizytówkami, ulotkami itp. Tworząc prace plastyczne, a  w szczególności grafiki, ucieka od codzienności, jednocześnie wyrażając osobiste emocje. Podobnie rzecz się ma przy konstruowaniu wymyślnej biżuterii. Z przyjemnością sięga też po aparat fotograficzny, by kadrować rzeczywistość na swój oryginalny sposób.

    Oprócz działań plastycznych poświęca się również innym inicjatywom. Wspólnie ze znajomymi założyła Młodzieżowe Stowarzyszenie Promocji Wiślicy, wraz z którym organizuje różne przedsięwzięcia w swym sołectwie. Promują one lokalne rękodzieło. Inne mają charakter rozrywkowy lub rekreacyjny. Zaletą wspomnianych działań jest ich dostępność.


 

BARBARA KOLONDRA
    Jest mieszkanką Skoczowa. W tym mieście spędziła swoje dzieciństwo, tutaj dorastała odkrywając to, co dla nije piękne i ważne, czyli między innymi różnorakie działania plastyczne. Wyrażanie siebie poprzez twórczość pozwala jej na poszukiwanie własnej drogi artystycznego wyrazu. Ponadto daje możliwość stałego poznawania siebie wśród natłoku informacji codzienności. Spośród istniejących form wypowiedzi plastycznej wybrała grafikę warsztatową, której zasady powstawania poznawała podczas edukacji na cieszyńskim US-iu. Grafika zachwyca ją całym procesem powstawania – od pomysłu, poprzez stworzenie matrycy aż po długo wyczekiwany efekt końcowy. To, co robi jest dla niej ciągłym przełamywaniem siebie, poszukiwaniem, zgłębianiem własnej wrażliwości patrzenia na świat.
    Na co dzień pracuję z dziećmi jako nauczyciel w SP – 1 w Skoczowie. W wolnych chwilach rysuje, trochę maluje. Pomimo wielu zajęć stara się robić to, co lubi, co daje jej satysfakcję i spełnienie własnych marzeń.
 
IWONA KORUS
    Jest absolwentką wydziału malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Od dwunastu lat związała się na stałe ze Śląskiem Cieszyńskim, gdzie tworzy i pracuje. Prowadzi wszechstronną działalność artystyczną i dydaktyczną, w której ważnym elementem jest projektowanie i wykonywanie scenografii do przedstawień teatralnych.
    Stała na czele pracowni plastycznej w Warsztatach Terapii Zajęciowej w Chybiu (2001-2002). Współpracuje ze skoczowskim MCK „Integrator” od wielu lat, prowadząc warsztaty plastyczne dla wszystkich grup wiekowych: dzieci, młodzieży i dorosłych oraz wykonując ilustracje w postaci akwarel do „Wieści Skoczowskich”, a także trzech ostatnich roczników „Kalendarza Gminy Skoczów”. Pracowała również w Zespole Katolickich Placówek Oświatowych w Cieszynie, jako nauczyciel plastyki (podstawówka i gimnazjum) i nauczyciel przedmiotu wiedza o kulturze w liceum (2003-2008). Od 2008 roku jest związana ze Szkołą Podstawową w Pierśćcu, udzielając się tam na stanowisku wychowawcy świetlicy oraz z pierścieckim gimnazjum, pełniąc rolę nauczyciela plastyki.
    W latach 2006 - 2008 prowadziła prywatną szkołę rysunku i malarstwa w Cieszynie. Warto wspomnieć również udział Iwony Korus w dziecięcych plenerach malarskich, organizowanych w ramach przedsięwzięcia „Artystyczne lato u Kossaków” w Centrum Kultury i Sztuki „Dwór Kossaków” w Górkach Wielkich („W krainie Kacperka” – tzw. mała panorama”, „Labirynt z Kacperkiem”), jak i w tamtejszym projekcie „książka na żywo”. Współpracuje jako scenograf z dawnym zespołem tanecznym Pass de Bourree, a obecną szkołą tańca Pe-De-Be z Cieszyna (od 2003 r.).
    Iwona Korus należy do twórców otwartych na eksperymenty, przy jednoczesnym wychodzeniu z założenia, że ich podstawą jest gruntowna znajomość tradycyjnego warsztatu. Najlepiej spełnia się w malarstwie realistycznym, głównie w technice akwareli.

GABRIELA ZOFIA RASZKA
    Jest studentką V roku Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie na wydziale Malarstwa, kierunek Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych. Do tej pory dwukrotnie pokazywała swe prace na wystawach w Ziębicach i Skoczowie. Obrazy są dla niej zapisem poszukiwań. Owo poszukiwanie nie ma na celu dotarcia do określonego z góry efektu, czy „sportretowania tematu”, ale powinno wyzwolić jak największą malarskość. Taki sposób pracy twórczej zobowiązuje do szukania kolorów, ciągłego przemalowywania obrazu nawet wtedy, kiedy początkowo wydawał się już ukończony lub też nie zadowala w pełni swej autorki. Do każdego ruchu pędzlem stara się dodać cząstkę siebie, a nie wyłącznie przenosić rzeczywistość na płótno – kopiować ją.
    Malarstwo Gabrieli Raszki to często syntetyczne, uproszczone krajobrazy, stanowiące kadry i zapisy przypadkowych zjawisk. Emanuj a ciszą , bezkresem, pustką. Chętnie portretuje też martwe natury uważając, że zwraca w ten sposób uwagę na czułość dla przedmiotów, a także odkrywanie ich od nowa. Ważna rolę w jej malarstwie odgrywa światło, kąt spojrzenia, nastrój samej autorki pracy. Zdolność specyficznego widzenia natury, czy przedmiotów pozwala jej na bycie swoistym odkrywcą. Odkrywania ma też inny wymiar – tematyczny. Na obrazach pojawiają się również maski afrykańskie, figury wykonywany na czarnym lądzie. Zgłębianie tego typu kwestii pomaga autorce odpowiedzieć na pytania o własną tożsamość oraz rodzaj masek zakładanych w codziennym życiu.

KAROL  ŚLIWKA  
    Pochodzi z Harbutowic. Edukację plastyczną rozpoczął w 1946 w Wieczorowej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Bielsku. Kontynuował ją w bielskim Państwowym Liceum Technik Plastycznych, gdzie w 1953 r. otrzymał świadectwo dojrzałości oraz Dyplom Technika Rzeźby i Kamieniarstwa. Następnie, w 1959 r., podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Wiedzę zdobywał u boku prof. Eugeniusza Eibischa, w pracowni malarstwa sztalugowego. Po otrzymaniu dyplomu w 1959 r. zajął się z wielkim powodzeniem grafiką użytkową. Jeszcze tego samego roku wstąpił do Związku Polskich Artystów Plastyków i Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Po dziesięciu latach za swą twórczość graficzną otrzymał Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki na I Ogólnopolskiej Wystawie Znaków Graficznych.
    Karol Śliwka po ukończeniu edukacji osiadł w Warszawie. Wśród jego prac zaliczanych do dziedziny sztuki użytkowej nie brakuje znaków graficznych, plakatów, opakowań, znaczków pocztowych, a także wielu przykładów grafiki reklamowej i książkowej. Zawodowo realizował się jako doradca plastyczny w Stołecznym Domu Kultury przy ul. Elektoralnej, w zakładzie projektowania opakowań Sp. Pracy „Znak”, także jako doradca artystyczny Redakcji BHP oraz naczelny grafik Instytutu Wydawniczego Związków Zawodowych.
    W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. był rzeczoznawcą Ministerstwa Kultury i Sztuki ds. oceny sztuk plastycznych i fotografii oraz sekcji grafiki, jak również rzeczoznawcą grafiki użytkowej przy Pracowni Sztuk Plastycznych oraz w wielu komisjach artystycznych. Należy do grona projektantów, których twórczość od wczesnych lat 60-tych po późne lata 80-te w decydujący sposób wpływała na codzienny pejzaż Polski.
Do najlepiej rozpoznawalnych realizacji Karola Śliwki należy zaliczyć m.in. znak graficzny: PKO Powszechnej Kasy Oszczędności Banku Państwowego, Biblioteki Narodowej, Instytutu Matki i Dziecka, Wydawnictw Szkolnych i Pedagogicznych, Fabryki Kosmetyków Uroda. Wśród najbardziej znanych plakatów należą: Polskie Kosmetyki Pollena, Hortex, X Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. F. Chopina – Warszawa. W pamięć zapadły również zaprojektowane przez grafika opakowania - seria kosmetyków Wars i czekolady Wedel. 
    W kościele ewangelicko-augsburskim św. Trójcy w Skoczowie znajduje się popiersie Marcina Lutra autorstwa Karola Śliwki oraz dwa jego obrazy o tematyce chrystologicznej, zawieszone w przedsionku kościoła, a pochodzące z lat czterdziestych XX w. Na skoczowskim cmentarzu ewangelickim można zobaczyć też jedną z pierwszych rzeźb pomnikowych artysty, która ustawiona jest przy grobie jego matki i ukazuje ją wraz z młodym Karolem. Pozostałe prace zgromadzone są m.in. w Muzeum Plakatu w Wilanowie (ok. 50 plakatów) oraz Muzeum Poczty i Telekomunikacji we Wrocławiu (projekty znaczków pocztowych).
 
Ważniejsze nagrody i wyróżnienia:
Nagroda I Stopnia Prezesa Rady Ministrów (1979 r.),
Złoty Wawrzyn Olimpijski w dziedzinie plastyki (1980 r.),
Złoty medal na Biennale Plakatu Polskiego w Katowicach (1969 r.),
Srebrny medal za serię plakatów olimpijskich (Moskwa 1980 r.),
„Złote Kasztany” za opakowania (1962 r., 1970 r., 1972 r., 1975 r., 1978 r.),
nagroda za znaczek pocztowy w Organizacji Narodów Zjednoczonych (1977 r., 1983 r.),
Krzyż Kawalerski OOP (1984 r.),
Złoty Krzyż Zasługi (1978 r.),
Złota Odznaką „Za zasługi dla Warszawy” (1970 r.),
odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1988 r.),
Złoty Medal „Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS” (2007 r.).
 
Więcej prac Karola Śliwki można zobaczyć na stronie internetowej ww.karolsliwka.pl.